“Sick of Myself” (2022), Kristoffer Borgli’nin yönettiği Norveç yapımı bir kara komedi filmi. Film, modern toplumun dikkat ve onay arzusunu, narsisizm ve sosyal medya eleştirisi üzerinden sert bir dille işliyor.
Son zamanlarda izlediğim en rahatsız edici ama bir o kadar da düşündürücü filmlerden biri oldu Sick of Myself. Hepimizin bir şekilde içinde kaybolduğu “görünür olma” çılgınlığını tokat gibi insanın yüzüne çarpıyor diyebilirim.
Başroldeki Signe, sevgilisinin yükselen başarısı karşısında görünmez olduğunu hissettikçe, dikkat çekebilmek adına fiziksel sağlığını bile hiçe sayan bir yolculuğa çıkıyor. Sosyal medyada görünür olmak, ilgi görmek, konuşulmak…
Peki ama ne pahasına?
Film boyunca rahatsız oldum, tam olarak böyle 🙂 hatta birkaç sahnede istemsizce güldüm. Çünkü Signe’nin aşırılığı o kadar tanıdık ki… Sanki sosyal medyada her gün scroll’ladığımız hikâyelerin içinden biri çıkıp abartıya kaçmadan ama tam da gerçeğin içinden bir özet sunmuş.
Kristine Kujath Thorp’un oyunculuğu müthişti. Signe’nin içindeki boşluğu, çaresizliğini ama aynı zamanda sinsice kurguladığı stratejileri çok gerçek yansıttı.
Yönetmen Kristoffer Borgli ise kara mizah ile kısmi body horror unsurlarını öyle dengeli harmanlamış ki, izlerken bir noktadan sonra sınırlarınızın test edildiğini hissediyorsunuz.
Sick of Myself, sıradan bir “kadının dikkat çekme çabası” hikâyesi değil.
Bu film, hepimizin içinde bir noktada yankı bulacak kadar güncel bir yaraya dokunuyor.
Ve bana kalırsa en temel soruyu sorduruyor: “Ben gerçekten kendim için mi yaşıyorum, yoksa görünmek için mi?”
Eğer sizi rahatsız edecek bir film arıyorsanız, Sick of Myself bu haftasonunun filmi olabilir.
